“Toen ik een jaar of 19 was zat ik niet lekker in vel, ik was zoekende op verschillende gebieden, in mijn relatie, vrienden, mijn lichaam, mijn plek in de wereld… ik zat veel in m’n hoofd en struggelde met van alles tegelijk. Het was het moment dat mijn moeder me zwijgzaam een boek van Wayne Dyer, “Niet morgen maar nu” toeschoof en ik voor het eerst iets las over “je bent niet je gedachten”, “het bewustzijn” …

Via een vriendin van mijn moeder kwam ik bij Akke terecht. Akke was lichaamsbewustzijntherapeut. Ik kan niet zo goed uit leggen wat ze precies allemaal deed, maar het werkte.. ik kwam beter in m’n vel te zitten, voelde me mentaal sterker worden, werd bewuster van subtiele signalen van mijn lichaam en kon weer genieten van kleine dingen. Ik voelde écht de connectie met mezelf en dat deed me goed.

In de jaren daarna heb ik Akke nog vaak bezocht, ook toen ik de connectie met m’n lichaam weer eens totaal kwijt was en met een burn-out op de behandelstoel lag… iets met vallen en opstaan…

Toen enkele jaren later na een relatiebreuk de yoga en meditatie op m’n pad kwam voelde dit bijna als thuiskomen…thuiskomen in mijn lijf, in mezelf…een herkenning vanuit het gevoel wat ik had ontwikkeld bij Akke haar behandelingen, alsof mijn lichaam het eerder begreep als mijn hoofd.

Het yogapad en alles wat er uit voort vloeit is nu terug kijkend een logische gevolg van de stappen daarvoor.